Als vijfjarige begon Emile Verstraeten met lessen viool en piano aan de Waregemse jeugdmuziekschool. Op zijn zevende trok hij naar de muziekacademie van Deinze, waar hij studeerde bij Paul Malfait en Flora van Leeuwen. Hij zette zijn vioolstudies verder bij Paul Klinck in de Gentse Kunsthumaniora en behaalde zijn master diploma bij Yuzuko Horigome.

Intussen had hij van thuis uit vooral invloeden van gipsy swing jazz en Hongaarse zigeunermuziek meegekregen: zijn vader was de bassist van het befaamde Waso Quartet. Die invloeden voerden Emile Verstraeten langs heel andere wegen dan die van het louter klassieke vioolspel en maakten van hem een totaalmuzikant met brede blik en wijdopen armen naar de toekomst toe. Vanuit die ingesteldheid liet hij zich ook inspireren door de heerlijke smeltkroes van al zijn grote muzikale jeugdliefdes: Niccolo Paganini, Elvis Presley, David Oistrach, Michael Jackson, Chet Baker, Louis Armstrong, Django Reinhardt, The Radios,...

Emile stond op het podium met artiesten als Bjork, Kommil foo, Koen de Cauter, Hans Mortelmans, Fappy Lafertin, Tcha Limberger, Paul Klinck, Hadise, Sioen, Els Deschepper, Michel Verstraeten, Johan Verminnen, Bart Peeters, Kris Baert, Jean Blaute, Bert Ostyn, Erik Melaerts, Ronny Mosuse, Jan De Wilde, Hannelore Bedert, Alexander Debeuckelaere, Urbanus, Miguel Wiels, Ivan & Mike Smeulders, Steven De Bruyn, De Nieuwe Snaar, Stijn, Piet Van Den Heuvel, Kapitein Winokio, Fay Lovski, Flip Kowlier, Lucas Van den Eynde, Pierre Anckaert, Philip Catherine, Henny Vrienten, LEKI, …

​